loi

loi [lwaa]

〈v.〉

1 wet

2 (bindende) regel ⇒ voorschrift, norm

3 gezag ⇒ macht, heerschappij

♦voorbeelden:

1    loi sur les établissements incommodes et insalubres • hinderwet

      loi de finances • miljoenennota, (wet op de) rijksbegroting

      homme de loi • jurist

      loi martiale • standrecht

      avoir la loi pour soi • het recht aan z'n zijde hebben

      déposer une loi • een wet indienen

      c'est la loi et les prophètes • dat staat als een paal boven water

      mettre qn. hors la loi • iemand vogelvrij verklaren

      tomber sous le coup de la loi • strafbaar zijn

      hors la loi • vogelvrij; wetteloos

  → foi, nécessité 

2    loi du silence • belofte van geheimhouding, zwijgplicht 〈in onderwereld〉

      se faire une loi de • het zich tot plicht rekenen om

3    la loi de la jungle, du plus fort • de wetten van de jungle, het recht van de sterkste

      dicter sa loi à qn., faire la loi à qn. • iemand de wet voorschrijven

      faire la loi • de baas zijn

f

wet

Dictionnaire français-néerlandais. 2013.